Een van de bekenste gebouwen, zeg maar gerust symbolen van Parijs, is de Arc de Triomphe, bovenaan de belangrijkste Avenue, de Avenue des Champs Elysées, waarvan wij meestal de eerste 2 woorden gemakshalve vergeten. De boog is opgericht ter ere van de Franse legers en qua ontwerp gebaseerd op de oude triomfbogen die verspreid in het Romeinse rijk in vele steden hebben gestaan of soms nog staan. De triomfboog werd in eerste instantie opgericht ter ere van het Grande Armée (grote leger) van Napoleon. Het fundament werd in 1806 gelegd. De bouw wilde niet vorderen, en ook Napoleon zat het niet mee. Hij leed enkele zeer gevoelige nederlagen, waarvan die in Rusland en de slag bij Waterloo wel de bekendste zijn. De bouw van de boog kwam dan ook al snel stil te liggen. Pas in 1823 werd de bouw hervat, maar eerst werd het gebouw opnieuw gewijd, nu aan de glorie van alle Franse legers. De herinnering aan Napoleon en alles wat zijn heerschappij met zich had mee gebracht voor Frankrijk lag nog te gevoelig. Nog duurde de bouw 13 jaar, pas in 1836 was de boog voltooid.
Op deze triomfboog zijn de namen van de steden vermeld, die door de Franse legers zijn ingenomen in de loop der eeuwen. Dat zijn veelal destijds belangrijke vestingsteden, soms uitgegroeid tot belangrijke steden, zoals Luxemburg, Genua of Caïro, soms ingeslapen tot kleinere provinciestadjes. En van die kleine provinciestadjes is mijn geboorte- en woonplaats Bergen op Zoom er een.
Was Bergen op Zoom dan zo’n belangrijke vesting? Nou en of. Vanuit de Tachtigjarige oorlog had de stad de reputatie onneembaar mee gekregen, en nadat omstreeks 1700 enorme verbouwingen aan de vestingwerken hadden plaats gevonden onder leiding van de beroemde Menno van Coehoorn, gold de stad als een van de best verdedigde vestingsteden van Europa. Toen in 1747 een oorlog tussen Oostenrijk, het Habsburgse Rijk, en Frankrijk uit brak, met als inzet de troon van het Habsburgse Rijk, was Bergen op Zoom een belangrijk doelwit van de grote Franse legers.
Door onderschatting van de kracht van de Fransen en een volkomen overschatting van de eigen verdediging, was de stad helemaal niet in staat de belegering te weerstaan, en werd voor het eerst in haar geschiedenis ingenomen. Louis XV was daar zo verguld over dat hij speciaal daarvoor in de Notre Dame een dankdienst, een Te Deum Laudamus, liet opdragen. En daaraan dankt deze nu wat vergeten provinciestad zijn prominente plaats op de Arc de Triomphe, aan de binnenzijde van de Noordwestelijke pijler, samen met Ieper, Luxemburg en Breslau.
Sinds 1921 is de boog ook bekend geworden door de aanwezigheid van het graf van de onbekende soldaat. De eerste wereldoorlog, die in alle hevigheid in Frankrijk in de loopgraven langs het front had gewoed, had miljoenen slachtoffers gemaakt. Veel jongens waren gesneuveld en zonder identificatie op vele oorlogskerkhoven begraven. Een van hen werd volledig willekeurig gekozen om op deze eervolle plaats herbegraven te worden. Bij staatsbezoeken van bevriende naties wordt vrijwel standaard een krans bij dit graf gelegd. Veel van dergelijke eerbetonen zijn bewaard gebleven of in brons of koper gegoten, en in de grote zaal boven de boog geplaatst.
Door een wenteltrap kom je in die zaal.
Vanuit de zaal klim je door naar het dak van de Arc. Dat dak is een prachtig staaltje bouwtechniek, want geheel van natuursteen platen samengesteld. Deze zijn op ingenieuze wijze licht hellend en overlappend aangebracht, met telkens een opstand aan de kant waar het water af druipt van de bovengelegen plaat. Aan de randen van de platen zijn afvoergootjes uit gehouwen, waardoor het oppervlak van de plaat maar een minimale waterbelasting krijgt. Die gootjes houden het regenwater weg van de bijna horizontale naden tussen de platen en voeren het af naar grotere afvoeren. Op deze manier is men erin geslaagd om het dak volledig zonder lood af te dichten. Een bijzondere prestatie voor een vrijwel plat en beloopbaar dak. Voor die tijd was dit een bijzondere prestatie, zeker als je nagaat hoeveel bezoekers er tegenwoordig, maar ook destijds al overheen gingen.
Vanaf het dak heb je een prachtig zicht op de boulevards die allemaal op het plein van de Ster uitkomen, Place de l’Etoile. Je kunt je verbazen over de mierenhoop aan auto’s die er toch vrijwel altijd zonder ongelukken omheen kringelen.
Zelf ook eens mee maken hoe het is om bovenop deze triomfboog te staan? Vraag dan hier meer informatie
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!