Winter in Europa, dus ook in Parijs. Het is koud en je bent op zoek naar een beschut plek om iets te bekijken. Bijvoorbeeld een mooie tentoonstelling expositie… Er is doorgaans genoeg te doen in Parijs. Een paar jaar geleden vond er voor mij zo’n bijzondere tentoonstelling plaats. Het bezoek ervan kwam letterlijk in de kou te staan..!
Lodewijk de veertiende, de beroemde Zonnekoning, had bedacht dat het voor zijn toekomstige veldtochten handig zou zijn om van alle strategisch belangrijke steden een plattegrond, of beter nog een maquette te hebben. Hij besloot derhalve om een legertje genietroepen erop uit te sturen en alle steden die in zijn koninkrijk militair van belang waren op te meten en er minutieuze maquettes, “plans-en-relief”, van te maken, waarheidsgetrouw op een schaal van 1 op 400 of 1 op 600.
Zoals ik al eerder heb verteld (zie blog Arc de Triomphe) is mijn geboorteplaats Bergen op Zoom in de 18e eeuw een gewillig object geweest van Franse begeerte en helaas (voor dit verhaal juist weer niet) is de stad in 1747 ingenomen door het Franse leger. Nauwelijks ingenomen, begonnen de genietroepen deze op te meten en een paar jaar later stond er in de grote galerij van het Louvre een maquette van Berg op Zoom.
Bergen op Zoom, opgesteld in hartje Parijs, hoe bijzonder is dat?
Al deze destijds vervaardigde en nog bestaande Plans-en-Relief zijn inmiddels officieel Monument Historique, Rijksmonument. In Frankrijk heeft dat een aanzienlijk hogere status dan in ons land. Er zijn 500 jaar oude kastelen die geen beschermd rijksmonument zijn, onvoorstelbaar voor ons.
Modelbouw van 250 jaar oud is natuurlijk heel gevoelig, en deze plans-en-reliefs staan dan ook normaliter zorgvuldig opgeborgen in depots van het Musée de l’Armée, in het Hotel des Invalides. Het geval wil dat 5 jaar geleden een tentoonstelling is georganiseerd om een aantal van deze maquettes, in hun geheel aan het publiek te tonen, en daar was de maquette van mijn stad bij. Dat gebeurde niet in het Hotel des Invalides, dat er geen ruimte voor had, maar in het net gerestaureerde Grand Palais.
Al als klein jochie was ik al nieuwsgierig naar die maquette, sinds er een kopie in het Bergse Gemeentemuseum was geplaatst. Een bezoek aan deze expositie was van “levensbelang”. Het origineel zou misschien wel nooit meer zo geëxposeerd worden.
Na een paar dagen geklust te hebben in ons huis in het oosten van Frankrijk, verheugden we ons erop om eindelijk de warmte in te gaan, naar deze tentoonstelling. Ons huis was toen nog onverwarmd, behalve met 1 open haard, en wij zaten er precies in de week dat onze Friese landgenoten net niet te horen kregen “It giet oan” voor hun Elfstedentocht. Oftewel de temperatuur was zeer beneden peil, wij hebben in onze woonkamer als maximum 0,5 ºC bereikt, in een hele week tijd!
Wij fietsten door de vrieskou naar het Grand Palais, aan een zijboulevard van de Champs Elysées. Een fantastisch gebouw, in de 2e helft van de negentiende eeuw speciaal gebouwd voor grote tentoonstellingen, volgens de toen net nieuw ontdekte techniek van gietijzer met glas. Net gerestaureerd, dus dan ga je ook om de restauratie te bekijken.
Schitterende 19e-eeuws geklonken spanten
Veel fraaier kan het niet!
We kochten een kaartje en gingen naar binnen…. Enkel om te ontdekken, dat de hele hal volstrekt onverwarmd was! Wat??? Daar ging dan ons genoegen om eindelijk eens een paar uurtjes genoeglijk door een warme ruimte heen te kuieren, onder het genot van enkele fabelachtig mooie maquettes, waar die van mijn stad natuurlijk de absolute parel in was.
In plaats daarvan kregen we het kouder en kouder, ook al omdat je bij het bekijken van die maquettes nauwelijks in beweging bent. Okee, die dingen zijn fors van afmeting, de meeste toch wel zo’n 10 m, maar als je er 20 minuten over doet om een maquette te bekijken, dan heb je in die tijd amper 40 m. afgelegd, niet bepaald een tempo waar je letterlijk warm van wordt.
Gelukkig werd ik zelf wel heel blij van de maquette van Bergen op Zoom, waarover ik een Frans meisje nog heel zeker heb kunnen vertellen, dat de torens die zij zag echt geen kasteel waren, dat is er namelijk helemaal niet in de stad. Van zo’n ervaring wordt je dan wel weer wat warmer, maar hoofdzakelijk waren we na ons bezoek volkomen verkleumd, hadden het gevoel bevroren te zijn. De bookshop was de enige enigszins verwarmde ruimte. We hebben de fietsen weer opgezocht en zijn in gezwind tempo op zoek gegaan naar de eerste de beste koffiewinkel om daar de volgende 2 uur te zitten, en langzaam het gevoel weer terug te voelen komen in onze ledematen.
Zodoende, ik kan een bezoek aan deze fantastische expositiehal in dit jaargetijde streng afraden. Begin er niet aan! Doe het niet, tenzij je jezelf steekt in allerlei thermo-kleding. Het is er niet te harden!
Toch een keer gaan kijken, maar dan in een beter seizoen? Informeer er hier naar… Ik neem je graag mee!
Na ruim 33 jaar opnieuw in Parijs. En wel met Robert. Dit is op zichzelf al een beleving. Parijs is sterk veranderd maar eigenlijk ook weer niet. De oudere gebouwen staan er nog steeds en er wordt plaats gemaakt voor vernieuwing Moderne architecture waar je uiteraard iets van kan vinden. Het was een mooi weekend met als hoogtepunt de Eifeltoren. En wel met helder weer en een prachtige zonsondergang op 281 meter hoogte. Verder bezoek aan het Louvre en oude passages in Parijs. Ieder met zijn eigen identiteit. Het mooiste van alles was de beleving. Op de fiets! Jazeker op de fiets dit is prima te doen in Parijs! Het drukke verkeer houd goed rekening met fietsverkeer. Op zich ook al een beleving. Robert bedankt voor je geweldige en enthousiaste uitleg! Helemaal top!