Onlangs was ik met Jannie en Wouter in Parijs. Zij besloten hun vakantie in Frankrijk met een bezoek aan Parijs, ik ben hen daar tegemoet gekomen. Ze kenden Parijs wel, Louvre, Eiffeltoren, Arc de Triomphe, Champs-Elysées en Notre Dame, maar konden mij niet zo goed vertellen waar ze nu graag nog eens met mij naar toe wilden gaan. Ik heb hen voorgesteld om vrij door de stad te zwerven, en maar gewoon te kijken waar we uitkwamen. Het bleek een schot in de roos.
Zo hebben we wat door het centrum gezworven, vanaf de fietsverhuur, waar we ons vervoermiddel voor de dag opgepikt hebben. Hun nieuwsgierigheid werd gewekt toen we voorbij de Sainte-Chapelle fietsten: “wat is dat voor een kapel daar” vroeg Jannie. Ik heb uitgelegd wat het was, en door mijn enthousiasme voor het gebouw, besloten we om het te bezoeken. Ze werden aangenaam verrast door vrijwel geen wachtrij, terwijl er een paar honderd meter verderop voor de Notre Dame een rij van tientallen meters lang over het plein krulde, we waren er net aan voorbij gefietst.
